Eskiden Çok Daha Mutluyduk

Kırmızı ışıkta beklerken bu küçük arkadaşı gördüm arabanın içerisinde , bana selam verdi, tanıştık , ayrılırken sevgi dolu bakıslarla eli ile bana kalp isareti yapti:))

Hava sıcak ,Antalya 40 derece,arac eski bir murat 131..
Hemen başının arkasında kendisi gibi minik bir vantilatör çalışıyor ; biraz ona sonra da biraz babaya, kime ne kadar geldiyse artik:)
Artik boyle çocuklar görmez olduk, camlar kapali, klima açik,müzik acik, elde bir ipad ve bitip tukenmeyen oyunlar...
Eskiden bizler daha mutluyduk. Seçenek azdı belki ama aşk ile sarılırdık bizim olan herşeye.. Belki de o yüzdendir hayat oyununda kazanınca sevinmeyip,kaybedince de üzülmeyecek olgunluğu sergilememiz..